วันพุธที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

อารยธรรมปราสาทขอม (ปราสาทเขาพระวิหาร)

ปราสาทเขาพระวิหาร


                ปราสาทเขาพระวิหารตั้งอยู่บนผาเป้ยตาดีแห่งเทือกเขาพนมดงรัก เราเรียกชื่อภูเขานี้ว่า
" พนมพระวิหาร " หมายถึง บรรพตแห่งศาสนสถานอันศักดิ์สิทธิ์นามของปราสาทพระวิหารตามที่ปรากฎในศิลาจารึกคือ " ศีรศิขเรศวร " แปลว่า ภูเขาแห่งพระอิศวร ซึ่งเกิดจากการรวมกันของคำว่า " ศิขร "
( ภูเขา ) และ " อิศวร " ซึ่งเป็นเส้นเขตแดนระหว่างไทยกับกัมพูชา ในอดีตอยู่ในเขตหมู่บ้านภูมิซร็อล
( บ้านต้นสน ) ต.เสาธงชัย ( ตำบลมะลูในอดีต ) อ.กันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ ห่างจากอำเภอเมืองศรีสะเกษ 110 กิโลเมตร คำพิพากษาของศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ ( ศาลโลก ) ในปี พ.ศ.1505 มีผลทำให้ปราสาทพระวิหารอยู่ในบ้านสวายจรุม ต.ก็อนควต อ.จอมกระสานต์ จ.พระวิหาร ประเทศกัมพูชา
                
                ประวัติการสร้าง
                ปราสาทพระวิหารประกอบด้วยหมู่เทวาลัยและปราสาทหินจำนวนมาก เทวาลัยหรือปราสาทหินแห่งแรกสร้างขึ้นเมื่อต้นคริสต์ศตวรรษที่ 9 มีอายุตั้งแต่สมัยเกาะแกร์ ในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 10 ครั้นเมื่อนครหลวงของอาณาจักรขอมอยู่ใกล้นครวัด นอกจากนี้ยังมีองค์ประกอบบางประการในรูปแบบศิลปะของปราสาทบันทายศรี เชื่อว่า เริ่มก่อสร้างในสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 2 ( พ.ศ. 1432-1443 ) ในฐานะ " ภวาลัย " ที่ทรงมอบแก่เจ้าเมืองที่ครองพื้นที่ในแถบนั้น ซึ่งอยู่ในตระกูล " พระนางกัมพูชาลักษมี "
พระมเหสีของพระองค์ จนถึงสมัยพระเจ้ายโศวรมัน ซึ่งสถาปนาศิวลึงค์ อันศักดิ์สิทธิ์ศรีศิขเรศวร ณ เทวาลัยแห่งเขาพระวิหารในปี พ.ศ.1436
                โครงสร้างส่วนใหญ่ของปราสาทแห่งนี้สร้างขึ้นในสมัยพระเจ้าสุริยวรมันที่ 1 ( มีพระนามจารึกที่กรอบประตูโคปุระชั้นที่ 2 ว่า " สูรยวรรมเทวะ " และปีที่สร้างแล้วเสร็จในสมัยของพระองค์ตามจารึกคือ พ.ศ. 1581 ) และพระเจ้าสุริยวรมันที่ 2 ในครึ่งแรกของคริสต์ศตรรษที่ 11 และคริสต์ศตวรรษที่ 12 ตามลำดับ ตามจารึกกล่าวไว้ว่า พระองค์ส่ง " ทิวากรบัณฑิต " มาบวงสรวงพระศิวะทุกปี


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น